RSS NEWS

  • ఎమర్జెన్సీ: ప్రజాస్వామ్య పునరుద్ధరణ కోసం మహిళా కార్యకర్తల పోరాటం 
    ప్రజాస్వామ్యయుత ప్రభుత్వం, స్వీయ పరిపాలన, ప్రజలకు వ్యక్తిగత స్వేచ్ఛ, అభిప్రాయాలు వ్యక్తం చేసే హక్కు – వీటినే మనం చేసిన స్వాతంత్య్ర పోరాటం ద్వారా, రాసుకున్న  రాజ్యాంగం ద్వారా పొందే అత్యున్నత విలువలు. కానీ స్వాతంత్య్రనంతరం కూడా ఎన్నో సందర్భాల్లో నియంతృత్వ పోకడల ద్వారా ప్రజాస్వామ్య విలువల కోసం పోరాటం చేసి, సాధించుకున్న సందర్భాలున్నాయి. అలాంటి సందర్భాల్లో 1975-77 మధ్య కాలంలో దేశంలో విధించిన ఎమెర్జెన్సీ భారత చరిత్రలోనే మర్చిపోలేని చీకటి అధ్యాయం. 25 జూన్ 1975 నాటి ప్రధాని ఇందిరాగాంధీ దేశంలో విధించిన ఎమర్జెన్సీ 21 మర్చి 1977 వరకు 21 నెలల పాటు సుదీర్ఘంగా కొనసాగింది. దేశంలో అస్థిరత […]
  • నియంతృత్వ ఎమర్జెన్సీకి 49 ఏళ్లు
    -ప్రదక్షిణ వరిష్ట పాత్రికేయులు, రచయిత శ్రీ వేదుల నరసింహంగారి పుస్తకం `ఎమర్జెన్సీ జ్ఞ్యాపకాలు: ప్రజాస్వామ్య పునరుద్ధరణ పోరాటం’ ఆధారంగా ఈ వ్యాసం. ఇందిరాగాంధీ కాంగ్రెస్ ప్రభుత్వం అప్రజాస్వామికంగా, అత్యవసర పరిస్థితి/ ఎమర్జెన్సీ విధించిన 25 జూన్ 1975 రాత్రి నుంచి తీవ్రమైన దమనకాండ ప్రారంభమైంది. ప్రజల పౌరహక్కులు, స్వేచ్ఛా స్వాతంత్ర్యాలు పూర్తిగా అధికారికంగా హరించబడ్డాయి. పత్రికలపై పూర్తి స్థాయి సెన్సర్షిప్ విధించబడింది. అన్ని రాజ్యాంగ సంస్థలు పూర్తిగా, ప్రధాని ఇందిరాగాంధీ, ఆమె ఆంతరంగిక బృందం ఆధీనంలో ఉండి, […]
  • ఛ‌త్ర‌ప‌తి శివాజీ చరిత్ర‌.. వ‌క్రీక‌ర‌ణ‌లు, వాస్త‌వాలు – 1
    క‌న్నెప‌ల్లి వెంక‌ట సుబ్రమ‌ణ్యం ఛ‌త్ర‌ప‌తి శివాజీ మ‌హారాజ్ గురించి కొంత‌మంది క‌మ్యూనిస్టులు వాస్త‌వాల‌ను వ‌క్రీక‌రిస్తూ త‌ప్పుడు క‌థ‌నాల‌ను ప్ర‌చారం చేస్తున్నారు. అస‌లు చ‌రిత్ర‌ను గ‌మ‌నిస్తే వాస్త‌వ విష‌యాలు అర్థ‌మ‌వుతాయి. పురందర యుద్ధం గురించి వాస్త‌వాలు తెలియ‌ని క‌మ్యూనిస్టులు చ‌రిత్ర‌ను త‌ప్పుదోవ ప‌ట్టిస్తున్నారు. సభాసద్ బకర్ అనే పుస్తకంలో అస‌లు వాస్త‌వాల‌ను మ‌నం తెలుసుకోవ‌చ్చు. పురందర యుద్ధం శివాజీ మహారాజ్ కి మిర్జా రాజా జయసింగ్ కి మధ్య యుద్ధం జరిగిన 32 సంవత్సరాల తర్వాత రాయబడిన పుస్తకం […]
  • వివేచనతో కూడిన శౌర్యమే వీరశివాజీ – హిందూ సామ్రాజ్య దినోత్సవం
    1674వ సంవత్సరం జ్యేష్ట శుద్ధ త్రయోదశి నాడు ‘హిందూ రాజ్యం ఏర్పడదు అనే భావన పటాపంచలైంది. ‘డిల్లీశ్వరోవా జగదీశ్వరోవా’ అనే ఆలోచన ముగిసింది. పరిమిత సాధనాలతోనే హిందువు శ్రేష్ఠ, స్వతంత్ర పాలకుడయ్యాడు. హిందువుల పౌరుష పరాక్రమాలు లోకానికి తేటతెల్లమైన చత్రపతి శివాజీ పట్టాభిషేకమైన రోజు. అదే హిందూ సామ్రాజ్య దినోత్సవం. శివాజీ 1630 ఫిబ్రవరి 19 వైశాఖ శుక్ల పక్ష తదియనాడు పూణే జిల్లాలోని జున్నార్‌ పట్టణం దగ్గర శివనేరి కోటలో శంబాజీ జిజాభాయి పుర్వాదంపతులకు జన్మించాడు. తల్లి బాల్యంలో శివాజీకి మాతృభూమిపై, ప్రజలపైన […]
  • వీరనారి ఝాన్సీ ల‌క్ష్మీబాయి
    భారతదేశం ఎందరో వీరులను వీర మాతలను కన్న తల్లి. 18వ శతాబ్దంలో మాతృభూమి దాస్య శృంఖలాలు ఛేదించడం కోసం అనేక మంది వీరులు వీర మాతలు ఈ గడ్డ పై జన్మించారు. స్వతంత్ర సాధన కోసం తమ ప్రాణాలను తృణపాయంగా ఎంచి తల్లిభారతి పాదాల చెంత సమ్పర్పించారు. తల్లి భారతి కిరీటంలో ఒక్కో మణిలా వెలిగారు. అందులో అగ్రగణ్యులారు ‘మణి’ కర్ణిక… మన రాణి ఝాన్సీ లక్ష్మీ భాయి. ఉత్తర భారతదేశ రాజ్యమైన ఝాన్సీ అనే రాజ్యానికి […]
  • శ్రీ కె. ఎస్. సుదర్శన్ జీ – తత్వవేత్త అయిన ఫీల్డ్ మార్షల్
    -అనంత్ సేథ్ రాష్ట్రీయ స్వయంసేవక్ సంఘ్ 5వ సర్ సంఘచాలక్ శ్రీ కుప్పహళ్లి సీతారామయ్య సుదర్శన్ జీ ఆషాఢ శుద్ధ తృతీయ, 18 జూన్ 1931 నాడు రాయ్ పూర్ లో జన్మించారు. వారు 9 సం|| వయస్సు నుండే ఆర్‌ఎస్‌ఎస్ శాఖకు వెళ్ళటం ప్రారంభించారు. వారు 6 దశాబ్దాలు సంఘ ప్రచారక్ గా సేవచేసి, ప్రొఫెసర్ రాజేంద్ర సింహ్ జీ తర్వాత 2000 సం|| లో సర్ సంఘచాలక్ బాధ్యతలు స్వీకరించారు. చదువు రీత్యా ఇంజనీర్ అయిన వారు, శారీరిక దార్ఢ్యత మరియు […]
  • RSS Sarsanghchalak Late KS Sudarshan Birth Anniversary: Committed to swadeshi and economic self-reliance
    KS Sudarshan was directly associated with Swadeshi Jagran Manch (SJM) as Marg-darshak for about 7 years before taking up the responsibility of Sarsanghachalak. After the formation of SJM by Dattopant Thengadi in 1991, Swadeshi movement took off only after its national convention of 1993 in Delhi. With the support from karyakartas of Rashtriya Swayamsevak Sangh […]
  • ఐరోపాలోని ఎస్టోనియాలో అతిపెద్ద శివాలయం ప్రారంభం
    ఐరోపాలో అత్యద్భుత ఘట్టం ఆవిష్కృతమైంది. ఈ ప్రాంతంలోని ఎస్టోనియాలో అతిపెద్ద శివాలయం ప్రారంభోత్సవం జరిగింది. జూన్‌ 4 న ఈ ఉత్సవాలు ప్రారంభమై… పదమూడో తేదీ వరకూ వైభవోపేతంగా జరిగాయి. దేవాలయ ప్రారంభోత్సవం, మహా కుంభాభిషేకం తమిళనాడుకి చెందిన భూపతి శివాచార్య స్వామిగల్‌, వెంకటేష్‌ జయరామ్‌ అనే అర్చకులు నిర్వహించారు. సంప్రదాయమైన ముఖ్య ఘట్టాలతో పాటు సాంస్కృతిక ఉత్సవాలు కూడా ఘనంగా జరిగాయి. ఈ ఆలయంలో ప్రధాన దేవత శివునితో పాటు శ్రీ కర్పగ నాధర్‌, బ్రహ్మంద్‌ […]
  • మోహన్ భాగవత్ అలా అనలేదు : క్లారిటీ ఇచ్చిన సంఘ్
    రాష్ట్రీయ స్వయంసేవక్ సంఘ్ సర్‌సంఘ్‌చాలక్‌ మోహన్‌ భాగవత్‌  వ్యాఖ్యలను తప్పుదోవ పట్టించేలా హిందీ పత్రిక దైనిక్‌ జాగరణ్‌ ఓ వార్త ప్రచురించింది. దీనిని రాష్ట్రీయ స్వయంసేవక్ సంఘ్ అఖిల భారత ప్రచార ప్రముఖ్‌ సునీల్‌ అంబేకర్‌ ఖండిస్తూ వివరణ ఇచ్చారు. ఆరెస్సెస్ విషయంలో బీజేపీ జాతీయ అధ్యక్షుడు జేపీ నడ్డా చేసిన వ్యాఖ్యలకు మోహన్‌ భాగవత్‌ స్పందించారని ఆ పత్రిక పేర్కొంది. “మన దేశంలోని ప్రతి పౌరుడికీ తన మనసులోని భావాలను వ్యక్తపరిచే స్వేచ్చ వుందని, నడ్డా […]
  • దేశ వ్యాప్తంగా ఊపందుకున్న ”డీ లిస్టింగ్‌” డిమాండ్… ఎక్కడికక్కడ సమావేశాలు నిర్వహిస్తున్న గిరిజనులు
    మతం మారిన గిరిజనులను షెడ్యూల్డ్‌ తెగల జాబితా నుంచి తొలగించాలన్న (డీ లిస్టింగ్‌) ఉద్యమం దేశవ్యాప్తంగా ఊపందుకుంది. వనవాసీ సంఘాలు దేశ వ్యాప్తంగా దీనిపై పెద్ద ఉద్యమాన్నే నడుపుతున్నాయి. అనేక రాష్ట్రాల్లో డీ లిస్టింగ్‌ డిమాండ్‌ తో ‘‘పోస్ట్‌కార్డ్‌’’ ఉద్యమాన్ని కూడా చేస్తున్నారు. కొందరు గిరిజనులు మతం మారినా… ఇప్పటికీ గిరిజన సమాజానికి వచ్చే ప్రయోజనాలను పొందుతున్నారని, దీనిని వెంటనే రద్దు చేయాలని డిమాండ్‌ చేస్తున్నారు. దేశ:వ్యాప్తంగా ‘‘జనజాతి సురక్షా మంచ్‌’’ పేరుతో గిరిజనులందరూ ఏకమై పెద్ద […]

Historical Great Escape of Shivaji Maharaj

The first Muslim attack on Akhand Bharath in the year 712 CE was by Arabs led by Mohammad Bin Qasim, which was countered by Raja Dahir, who ruled Sindh from his capital Devar (The present day Karachi). Since  the invasion of 712 CE,  many Hindu Kings repelled the Islamic attacks; Bappa Rawal is prominent among them, the present day Rawalpindi is named after him. King Lalitaditya Muktapida, King Bhoja and other Hindu kings resisted their entry for a few hundred years.  Shivaji Maharaj has a special place in the history of Bharath Desh because he rose to be a powerful Hindu emperor when the darkness and Hindu suppression has engulfed the country.

 

Shivaji Maharaj was a great war strategist, military genius, a true leader with empathy, was a great visionary and lived by setting an example. What sets Shivaji Maharaj apart from other Hindu Kings is that he remains a legendary historical figure, evokes and provokes an emotional attachment with every Hindu. That is why he is called ‘Hindu Samrat’ or ‘Hindu Hriday Samrat’.

 

Shivaji Maharaj, for easy purpose is referred to as Shivaji.  After the Purandar Treaty on 11th June 1665, Shivaji was invited to come to Agra on the 50th birthday (Lunar) of Aurangzeb (He) on 12th May 1666 to display the wealth acquired by looting Hindu Kingdoms and Temples, by holding a grand celebration to dazzle the vassal kings, high- ranking Mansabdars, and the new annexees.  He ordered Mirza Jai Singh to send Shivaji to his court, and was even ready to bear the expenses of Shivaji’s Journey. Mirza was also interested to send Shivaji away from the Deccan for quite some time, because Jai Singh was always under the suspicion that ‘what if Shivaji joins hands with Adil Shah, just like how Jai Singh joined hands with the Mughals’. It was a difficult task for Jai Singh to convince Shivaji to go to Agra with his son, who was also a Mughal Mansabdar. It is also said that Mirza Jai Singh had made a promise to Shivaji that Aurangzeb would help Shivaji in tackling the Siddis of Janjira and might consider appointing Shivaji as the Subedar of the Deccan. Since Deccan came with heavy costs to the treasury of Aurangzeb, installing Shivaji as a Viceroy of Deccan would help Aurangzeb save the costs and also conquer the south of Bharath.

 

Shivaji Maharaj might have thought that if he goes to Agra and pretend to be the loyalist of Mughals, he would achieve a few objectives.

  1. Peace would return to the riot-torn Deccan region
  2. Shivaji would get more time to re-build his military capabilities
  3. As a Mughal Viceroy (Subedar), he can conquer the Nizams
  4. He would get access to Mughal’s military

 

Later Shivaji could rebuild his military and revolt against the Mughals to establish the Mighty Maratha Empire.

 

Before even Shivaji decided to go Agra, Aurangzeb wrote  two letters dated 25th Dec 1665 (Ref: Medha Deshmukh, P;204) and another one on 5th April 1666, inviting him to come to Agra while praising him for his bravery, strategy and service, and also assured his safe return.

 

Shivaji known for his far-sightedness, was suspicious about Aurangzeb’s cunning, deceitful and wicked nature, Shivaji understood that anything could happen in Agra; he also anticipated that he may be arrested or asked to surrender the rest of his forts, or he may be tortured or executed as well. So, Shivaji Maharaj made a master- plan, he made a surprise visit to all his remaining forts, alerted them and also made them independent.  He made sure that all the taxes, revenues, and other income sources to the treasury and even Military departments or administration would carry on independent of him, while also preparing his commanders not to obey the Mughals. Shivaji made his mother Jija Bai Ji as his regent, Moro Pingle as Peshwa (Prime Minister) and Niloji Sondev as Majumdar (Treasurer). Here we can observe the surnames of a few sections of the society from Bengal & Assam like Majumdar, earlier derived mostly from their professions.

 

Finally, the day of Shivaji’s journey to Agra has arrived, he set forth on 5th  March, 1666 (Ref: P205) along with his most trusted vakeel Raghunath, a noble person, his lieutenants and military of 350-400 men, personal security (Jiva Mahalya) and his childhood friends Yesaji Kank, Tanaji Malusare, Sambhaji Kaoji, Senapati Pratap Rao Gujjar, Bahirji Naik (Shivaji’s Spy chief) etc. Braving the summer, Shivaji Maharaj arrived at the outskirts of Agra  on 11th May 1666. He first reached Aurangabad, where Saf Shikan Khan, Governor of the city, humiliated Shivaji by not receiving him properly, Shivaji taught him a lesson and finally Saf Shikan Khan arrived to receive him. This shows Shivaji’s way of getting things done, even if things do not go as planned, his spontaneous and quick decision-making had made him a strong Hindu leader of all ages.

 

Shivaji’s arrival in Agra had turned into a series of errors; Jai Singh’s son Ram Singh was incharge of receiving Shivaji Maharaj, but hasn’t discharged his duty properly, which led to some confusion.  Shivaji’s procession reached Mulukchand’s sarai on the outskirts of Agra on 11 May 1666. Shivaji and his son Sambhaji were taken to Aurangzeb’s court; Shivaji’s gifts to Aurangzeb were 1000 mohurs and gold coins, and other nazars and nisars.  Shivaji may have expected a big welcome in the court of Aurangzeb, but infact he was treated with disrespect. Shivaji Maharaj was made to stand behind Mansabdars holding  5000 sawars, one of them was Maharaja Jaswant Singh Rathod.

 

Shivaji then had done what no one had done before, he walked away from Aurangzeb’s court by raising his voice fearlessly, the old Mughal protocol and etiquette was broken by Shivaji Maharaj, and it was considered a crime demanding a grave punishment.  When Ram Singh took Sambhaji to Aurangazeb’s court, he presented Sambhaji with a robe-of-honor, jewel-decked dagger and some other inams. But as soon as the Anti- Jai Singh lobby started insisting on grave punishment to Shivaji, warning that other Hindu landholders and governors might also revolt and raise swords against the Mughal empire. Aurungzeb ordered Kotwal Fulad Khan, Police chief, to deploy guards and besiege Mulukchand’s sarai to keep Shivaji under house arrest. He also made Rad Andaz Khan incharge, who was known for his remorseless brutality and extreme fanaticism. Jai Singh’s son Ram Singh was frightened with all these developments, he was afraid that if Shivaji is harmed his father’s promise would be broken, Rajputs’  prestige would go downhill, and the mighty Marathas might revolt and eliminate his father. He immediately rushed to Md Amin Khan’s (Mir Jumla’s son, the paymaster general to Aurangzeb), saying that he should be killed first before the cruel Aurangzeb tries to slay Shivaji Maharaj, as Jai Singh guaranteed Shivaji’s safety. Ram Singh was then made to sign a security bond that if Shivaji escapes or plays any mischief, Ram Singh will be held responsible.  Thereafter Aurangzeb ordered Ram Singh to take Shivaji to Kabul to check the rebels under the lead of Rad Andaz Khan. Ram Singh again reminded his father’s promise that Aurangzeb can’t go against Rajputs as his military consisted of 60% Rajputs.

 

In the meanwhile Shivaji started sending expensive gifts to the high and mighty persons of Agra including the Grand Wazir, Jaffar khan and Md Amin, for issuing his travel papers, Shivaji knew that cash and Jewelry can change anyone’s mind. He also offered huge sums to Aurangzeb asking him to let him go to his home and not to Afghanistan.  Shivaji also said he would return his forts as per the treaty and offered to fight for Aurangzeb’s cause, though the Mughals were skeptical about Shivaji’s moves.

In the meanwhile due to inclement weather, Shivaji developed high fever, he was administered with several herbs and the treatment continued for several weeks; during this time, Shivaji Maharaj has sent almost all his military and was left with only few men and his son, who was under the care of Ram Singh.  Shivaji requested Aurangzeb to let him go on account of ill- health, whereas Aurangzeb asked Shivaji to return the remaining forts. Shivaji then said he wants to become a monk at Varanasi. Suspicious Aurangzeb replaced Rad Andaz Khan with Bahadur Khan, who was more dangerous than the former, to fulfill Shivaji’s wish.

 

Here comes Shivaji’s sharp political mind. He immediately chalked out a plan of escape and asked for a loan amount of 66000 rupees and signed all the required papers for the approval.  He stated his wish of sending fruits, sweets and flowers to many Brahmins, religious sanyasis, beggars and to poor people, his list including high-ranking ministers in Agra, police men and to Fulad Khan as well. Very soon merchants brought massive baskets of fruits, sweets, flowers, dry fruits, etc., which on daily basis were sent out of the Serai, where Shivaji was house arrested, he also asked Ram Singh to bring his son to him. Suspicious Falud khan used to check Shivaji on hourly basis. Shivaji also pledged his bracelet, so that he can continue giving fruits, sweets, flowers, dry fruits, etc. He waited till Aurangzeb went to forests for hunting.

 

On 22nd July 1666, a ceremony took place at Serai. Shivaji gifted two of his elephants, his palanquin, cash and other items to Kavindra Paramanand who came to visit Shivaji in Agra.  (Kavindra Paramanand played a key role in Shivaji Escape. He was stationed 30kms away from serai along with elephants, horses and other Maratha men).  Shivaji invited everyone to the feast, including Falud khan. As Aurangzeb planned a 3-day hunting trip, on 13th Aug 1666, he ordered that Shivaji be shifted from Serai and Rad Andaz Khan would be incharge. On 17th Aug 1666, Falud Khan was shocked to find Shivaji’s room empty, it came as a big jolt and a great humiliation to Aurangzeb.

 

The Escape:

 

As a daily routine, Shivaji began sending out large baskets filled with sweets, daily fruits, dry fruits and flowers supposedly for distribution among the Brahmins, religious Sanyasis and poor. Initially, the Mughal guards checked these baskets thoroughly, but over the time, they became lax as they saw nothing suspicious. Having known about Aurangzeb’s plan to execute Shivaji Maharaj at Gwalior fort, Shivaji made an escape plan. On the day of the escape, Shivaji and his son hid inside two massive baskets. The baskets were carried out by his trusted men; the guards were now accustomed to the routine and did not check the baskets thoroughly, thus allowing Shivaji and his son to be smuggled out of the fort.  Shivaji and his son got out of the baskets after reaching a small village, they quickly changed into disguises to avoid detection, and made their way out of Agra.

 

Journey Back to the Deccan:

 

Shivaji’s loyalists were waiting at a camp, 30kms away from serai on horses, they took Shivaji and Sambhaji  in two separate directions, he left Sambhaji with relatives of Moro Pingle.  Shivaji traveled incognito to avoid any Mughal patrols, he traveled 45 kms northwest of Agra through Mathura, Varanasi, Gaya, Bijapur and finally made to Raigad. During this journey he dressed himself as a sadhu, a Brahmin and it is also said that he tonsured his head to avoid the Mughal search party. Shivaji and his son embarked on a challenging journey back to the Deccan. They traveled through various routes to evade Mughal forces, and with the help of local allies and his exceptional knowledge of the terrain, Shivaji successfully returned to the safety of his strongholds in the Deccan.

Aftermath

 

Shivaji’s escape from Agra was a significant blow to Aurangzeb’s prestige. The event not only demonstrated Shivaji’s resourcefulness but also severely embarrassed the Mughal Emperor, who had underestimated the Maratha leader. The escape reinvigorated the Marathas, who saw their leader’s survival as a divine sign of their cause’s righteousness. Shivaji continued to resist Mughal expansion and eventually crowned himself Chatrapathi in 1674, establishing the mighty Maratha Empire, which would become a major Hindu power in Bharat.

Yashwanth Ramesh Gollapinni