RSS NEWS

  • ఎమర్జెన్సీ: ప్రజాస్వామ్య పునరుద్ధరణ కోసం మహిళా కార్యకర్తల పోరాటం 
    ప్రజాస్వామ్యయుత ప్రభుత్వం, స్వీయ పరిపాలన, ప్రజలకు వ్యక్తిగత స్వేచ్ఛ, అభిప్రాయాలు వ్యక్తం చేసే హక్కు – వీటినే మనం చేసిన స్వాతంత్య్ర పోరాటం ద్వారా, రాసుకున్న  రాజ్యాంగం ద్వారా పొందే అత్యున్నత విలువలు. కానీ స్వాతంత్య్రనంతరం కూడా ఎన్నో సందర్భాల్లో నియంతృత్వ పోకడల ద్వారా ప్రజాస్వామ్య విలువల కోసం పోరాటం చేసి, సాధించుకున్న సందర్భాలున్నాయి. అలాంటి సందర్భాల్లో 1975-77 మధ్య కాలంలో దేశంలో విధించిన ఎమెర్జెన్సీ భారత చరిత్రలోనే మర్చిపోలేని చీకటి అధ్యాయం. 25 జూన్ 1975 నాటి ప్రధాని ఇందిరాగాంధీ దేశంలో విధించిన ఎమర్జెన్సీ 21 మర్చి 1977 వరకు 21 నెలల పాటు సుదీర్ఘంగా కొనసాగింది. దేశంలో అస్థిరత […]
  • నియంతృత్వ ఎమర్జెన్సీకి 49 ఏళ్లు
    -ప్రదక్షిణ వరిష్ట పాత్రికేయులు, రచయిత శ్రీ వేదుల నరసింహంగారి పుస్తకం `ఎమర్జెన్సీ జ్ఞ్యాపకాలు: ప్రజాస్వామ్య పునరుద్ధరణ పోరాటం’ ఆధారంగా ఈ వ్యాసం. ఇందిరాగాంధీ కాంగ్రెస్ ప్రభుత్వం అప్రజాస్వామికంగా, అత్యవసర పరిస్థితి/ ఎమర్జెన్సీ విధించిన 25 జూన్ 1975 రాత్రి నుంచి తీవ్రమైన దమనకాండ ప్రారంభమైంది. ప్రజల పౌరహక్కులు, స్వేచ్ఛా స్వాతంత్ర్యాలు పూర్తిగా అధికారికంగా హరించబడ్డాయి. పత్రికలపై పూర్తి స్థాయి సెన్సర్షిప్ విధించబడింది. అన్ని రాజ్యాంగ సంస్థలు పూర్తిగా, ప్రధాని ఇందిరాగాంధీ, ఆమె ఆంతరంగిక బృందం ఆధీనంలో ఉండి, […]
  • ఛ‌త్ర‌ప‌తి శివాజీ చరిత్ర‌.. వ‌క్రీక‌ర‌ణ‌లు, వాస్త‌వాలు – 1
    క‌న్నెప‌ల్లి వెంక‌ట సుబ్రమ‌ణ్యం ఛ‌త్ర‌ప‌తి శివాజీ మ‌హారాజ్ గురించి కొంత‌మంది క‌మ్యూనిస్టులు వాస్త‌వాల‌ను వ‌క్రీక‌రిస్తూ త‌ప్పుడు క‌థ‌నాల‌ను ప్ర‌చారం చేస్తున్నారు. అస‌లు చ‌రిత్ర‌ను గ‌మ‌నిస్తే వాస్త‌వ విష‌యాలు అర్థ‌మ‌వుతాయి. పురందర యుద్ధం గురించి వాస్త‌వాలు తెలియ‌ని క‌మ్యూనిస్టులు చ‌రిత్ర‌ను త‌ప్పుదోవ ప‌ట్టిస్తున్నారు. సభాసద్ బకర్ అనే పుస్తకంలో అస‌లు వాస్త‌వాల‌ను మ‌నం తెలుసుకోవ‌చ్చు. పురందర యుద్ధం శివాజీ మహారాజ్ కి మిర్జా రాజా జయసింగ్ కి మధ్య యుద్ధం జరిగిన 32 సంవత్సరాల తర్వాత రాయబడిన పుస్తకం […]
  • వివేచనతో కూడిన శౌర్యమే వీరశివాజీ – హిందూ సామ్రాజ్య దినోత్సవం
    1674వ సంవత్సరం జ్యేష్ట శుద్ధ త్రయోదశి నాడు ‘హిందూ రాజ్యం ఏర్పడదు అనే భావన పటాపంచలైంది. ‘డిల్లీశ్వరోవా జగదీశ్వరోవా’ అనే ఆలోచన ముగిసింది. పరిమిత సాధనాలతోనే హిందువు శ్రేష్ఠ, స్వతంత్ర పాలకుడయ్యాడు. హిందువుల పౌరుష పరాక్రమాలు లోకానికి తేటతెల్లమైన చత్రపతి శివాజీ పట్టాభిషేకమైన రోజు. అదే హిందూ సామ్రాజ్య దినోత్సవం. శివాజీ 1630 ఫిబ్రవరి 19 వైశాఖ శుక్ల పక్ష తదియనాడు పూణే జిల్లాలోని జున్నార్‌ పట్టణం దగ్గర శివనేరి కోటలో శంబాజీ జిజాభాయి పుర్వాదంపతులకు జన్మించాడు. తల్లి బాల్యంలో శివాజీకి మాతృభూమిపై, ప్రజలపైన […]
  • వీరనారి ఝాన్సీ ల‌క్ష్మీబాయి
    భారతదేశం ఎందరో వీరులను వీర మాతలను కన్న తల్లి. 18వ శతాబ్దంలో మాతృభూమి దాస్య శృంఖలాలు ఛేదించడం కోసం అనేక మంది వీరులు వీర మాతలు ఈ గడ్డ పై జన్మించారు. స్వతంత్ర సాధన కోసం తమ ప్రాణాలను తృణపాయంగా ఎంచి తల్లిభారతి పాదాల చెంత సమ్పర్పించారు. తల్లి భారతి కిరీటంలో ఒక్కో మణిలా వెలిగారు. అందులో అగ్రగణ్యులారు ‘మణి’ కర్ణిక… మన రాణి ఝాన్సీ లక్ష్మీ భాయి. ఉత్తర భారతదేశ రాజ్యమైన ఝాన్సీ అనే రాజ్యానికి […]
  • శ్రీ కె. ఎస్. సుదర్శన్ జీ – తత్వవేత్త అయిన ఫీల్డ్ మార్షల్
    -అనంత్ సేథ్ రాష్ట్రీయ స్వయంసేవక్ సంఘ్ 5వ సర్ సంఘచాలక్ శ్రీ కుప్పహళ్లి సీతారామయ్య సుదర్శన్ జీ ఆషాఢ శుద్ధ తృతీయ, 18 జూన్ 1931 నాడు రాయ్ పూర్ లో జన్మించారు. వారు 9 సం|| వయస్సు నుండే ఆర్‌ఎస్‌ఎస్ శాఖకు వెళ్ళటం ప్రారంభించారు. వారు 6 దశాబ్దాలు సంఘ ప్రచారక్ గా సేవచేసి, ప్రొఫెసర్ రాజేంద్ర సింహ్ జీ తర్వాత 2000 సం|| లో సర్ సంఘచాలక్ బాధ్యతలు స్వీకరించారు. చదువు రీత్యా ఇంజనీర్ అయిన వారు, శారీరిక దార్ఢ్యత మరియు […]
  • RSS Sarsanghchalak Late KS Sudarshan Birth Anniversary: Committed to swadeshi and economic self-reliance
    KS Sudarshan was directly associated with Swadeshi Jagran Manch (SJM) as Marg-darshak for about 7 years before taking up the responsibility of Sarsanghachalak. After the formation of SJM by Dattopant Thengadi in 1991, Swadeshi movement took off only after its national convention of 1993 in Delhi. With the support from karyakartas of Rashtriya Swayamsevak Sangh […]
  • ఐరోపాలోని ఎస్టోనియాలో అతిపెద్ద శివాలయం ప్రారంభం
    ఐరోపాలో అత్యద్భుత ఘట్టం ఆవిష్కృతమైంది. ఈ ప్రాంతంలోని ఎస్టోనియాలో అతిపెద్ద శివాలయం ప్రారంభోత్సవం జరిగింది. జూన్‌ 4 న ఈ ఉత్సవాలు ప్రారంభమై… పదమూడో తేదీ వరకూ వైభవోపేతంగా జరిగాయి. దేవాలయ ప్రారంభోత్సవం, మహా కుంభాభిషేకం తమిళనాడుకి చెందిన భూపతి శివాచార్య స్వామిగల్‌, వెంకటేష్‌ జయరామ్‌ అనే అర్చకులు నిర్వహించారు. సంప్రదాయమైన ముఖ్య ఘట్టాలతో పాటు సాంస్కృతిక ఉత్సవాలు కూడా ఘనంగా జరిగాయి. ఈ ఆలయంలో ప్రధాన దేవత శివునితో పాటు శ్రీ కర్పగ నాధర్‌, బ్రహ్మంద్‌ […]
  • మోహన్ భాగవత్ అలా అనలేదు : క్లారిటీ ఇచ్చిన సంఘ్
    రాష్ట్రీయ స్వయంసేవక్ సంఘ్ సర్‌సంఘ్‌చాలక్‌ మోహన్‌ భాగవత్‌  వ్యాఖ్యలను తప్పుదోవ పట్టించేలా హిందీ పత్రిక దైనిక్‌ జాగరణ్‌ ఓ వార్త ప్రచురించింది. దీనిని రాష్ట్రీయ స్వయంసేవక్ సంఘ్ అఖిల భారత ప్రచార ప్రముఖ్‌ సునీల్‌ అంబేకర్‌ ఖండిస్తూ వివరణ ఇచ్చారు. ఆరెస్సెస్ విషయంలో బీజేపీ జాతీయ అధ్యక్షుడు జేపీ నడ్డా చేసిన వ్యాఖ్యలకు మోహన్‌ భాగవత్‌ స్పందించారని ఆ పత్రిక పేర్కొంది. “మన దేశంలోని ప్రతి పౌరుడికీ తన మనసులోని భావాలను వ్యక్తపరిచే స్వేచ్చ వుందని, నడ్డా […]
  • దేశ వ్యాప్తంగా ఊపందుకున్న ”డీ లిస్టింగ్‌” డిమాండ్… ఎక్కడికక్కడ సమావేశాలు నిర్వహిస్తున్న గిరిజనులు
    మతం మారిన గిరిజనులను షెడ్యూల్డ్‌ తెగల జాబితా నుంచి తొలగించాలన్న (డీ లిస్టింగ్‌) ఉద్యమం దేశవ్యాప్తంగా ఊపందుకుంది. వనవాసీ సంఘాలు దేశ వ్యాప్తంగా దీనిపై పెద్ద ఉద్యమాన్నే నడుపుతున్నాయి. అనేక రాష్ట్రాల్లో డీ లిస్టింగ్‌ డిమాండ్‌ తో ‘‘పోస్ట్‌కార్డ్‌’’ ఉద్యమాన్ని కూడా చేస్తున్నారు. కొందరు గిరిజనులు మతం మారినా… ఇప్పటికీ గిరిజన సమాజానికి వచ్చే ప్రయోజనాలను పొందుతున్నారని, దీనిని వెంటనే రద్దు చేయాలని డిమాండ్‌ చేస్తున్నారు. దేశ:వ్యాప్తంగా ‘‘జనజాతి సురక్షా మంచ్‌’’ పేరుతో గిరిజనులందరూ ఏకమై పెద్ద […]

 

About 2500 years ago, in Kaladi Kerala, India, a learned brahmin, by the name of Sivaguru, and his wife, Aryambal, spent their life in pooja and in giving alms to poor and in other good deeds. This childless couple went to Trichur and performed puja for 48 days to Lord Vadakkunathan (Lord Shiva) and prayed for a son.

Lord Shiva melted in their devotion and was bornto Aryambal. As the Lord had already promised that he will be born to do good to this world, the child was named Sankara. Sam means prosperity and Karathi means te giver. All the visitors stood in awe at the divinity of the child and said “This is not an ordinary child”.Lord Shiva melted in their devotion and was born to Aryambal. As the Lord had already promised that he will be born to do good to this world, the child was named Sankara. Sam means prosperity and Karathi means the giver. All the visitors stood in awe at the divinity of the child and said “This is not an ordinary child”. As Sankara grew up, he attracted everybody with his intelligence and kindness. At the age of three, he was given “Aksharabyas”, i.e., the learning of writing and reading. At the age of four, he lost his father. At the age of five, he was initiated in Brahmacharyam i.e.,  self-imposed celibacy that is generally considered an essential prerequisite for spiritual practice.   As per the practice the disciple had to go from house to house and take alms and submit this to his guru (teacher).Lord Shiva melted in their devotion and was bornto Aryambal. As the Lord had already promised that he will be born to do good to this world, the child was named Sankara. Sam means prosperity and Karathi means te giver. All the visitors stood in awe at the divinity of the child and said “This is not an ordinary child”.

As Shankara grew up, he attraced everybody with his intelligence and kindness. At the age of three, he was given “Aksharabyas”, i.e., the learning of writing and reading. At the age of four, he lost his father. At the age of five, he was initiated in Brahmacharyam i.e.,  self-imposed celibacy that is generally considered an essential prerequisite for spiritual practice.   As per the practice the disciple had to go from house to house and take alms and submit this to his guru (teacher).

 

On a Dwadasi day Sankara happened to go to the house of a very poor lady and asked for the alms. The lady did not have a single grain of rice in her house to give. All she had kept a single berry fruit for herself. She unhesitatingly gave this fruit to Sankara as she could not send him empty handed. Sankara was moved by her selflessness and the poverty of the lady and prayed to Goddess Lakshmi in a beautiful sloka which is called `Kanaka Dhara Stotram’. On completion of this stotram, Goddess Lakshmi appeared in person and showered a rain of golden coins on the poor lady’s house.

 

 

One day, the rishis came to him and reminded him of his duty to the land in spreading spiritualism. Sankara agreed it was time to become a Sanyasi and go all over the country to kindle religious fervor. One day when Sankara was taking bath, a crocodile caught hold of his leg. Sankara called out to his mother. Aryambal came running and to her horror she found her son in the grip of the crocodile and she cried that she did not know how to help her son. Sri Sankara informed his mother that his life was nearing to an end, but if he became a Sanyasi, he could start a new life as a sannyasi. Thus Sri Sankara obtained permission from his mother to become a sannyasi.

 

On his journey, Sankara  came across a marvelous sight. On a hot summer day, a five-hooded serpent was providing shade to a frog which was hatching it’s eggs. He understood that great rishis have meditated there (Sage Rishyasringa did his penance), and in future he would set up the Mutt at that spot. It eventually became Sringagiri or Sringeri. Sri Sankara went in the search of a Guru to be formally initiated as a Sanyasi. At the banks of the river Narmada, he found the river gushing forth into floods.  By using his powers, he encapsulated the river in his Kamandal (a vessel sanyasi’s carry) and released it in the banks of the river. Sri Govinda Bagawathpada, an ascetic who saw this, marveled at Sri Sankara then took him on as a disciple. Sri Govinda Bagawathpada taught various Vedas to Sri Sankara. He also taught about Advaita, the principle that everyone in this world is the manifestation of God and that God and Atman are one and the same. He advises Sri Sankara to go out in the world and spread this truth  throughout the country. One of Sri Sankara’s famous poetic composition is `Bhaja Govindam’.

Sri Govinda Bagawathpadar taught various vedas to Sri Sankara. He also taught about Advaita, the principle that every one in this world is the manifestation of God and that God and Atman are one and the same. He advises Sri Sankara to go out in the world and spread this truth   throughout the country. One of Sri Sankara’s famous poetic composition is “Bhaja Govindam”.

Sri Sankara and the Outcaste
One Summer noon at Varanasi Sri Sankara after taking a bath in the holy Ganga was proceeding towards the temple of Lord Viswanath along with his disciples. The Great Acharya saw an outcaste, a Chandala, coming along with his dogs in his way. He told the Chandala “get away, get away – move away, move away”.

 

These innocent looking remarks led to an unexpected questioning from the Chandala and caused Sankara to give out to the world an immortal poem entitled ‘Maneeshaa Panchakam’ which elaborated the Vedantic ideas and brought into focus that even a person belonging to a low caste could rekindle the light of wisdom in the greatest among the great teachers.  Sri Sankara’s encounter and dialogue with the `outcaste’ on the streets of Varanasi were of immense and eternal significance.

Iss

Issues raised by the  `Chandala’

The Chandala asked Sankara:
1. By saying ‘Move away, Move away’ do you wish to move matter from matter or you mean to separate spirit from the Spirit? You have established that the Absolute is everywhere – in you and me and yet you want me to get away from you as if I were different. Is it this body, built up of food that you wish to keep at a distance from that body which is also built up of food? Or do you wish to separate Pure Awareness which is present here from the same Awareness present there?
2. Does it make any difference to the sun when it is reflected in the waters of Ganga or in the dirty waters of the cesspools in the streets of Chandalas? Is there any difference in the space as such, be it in a golden pot or in a mud pot? In the self-existing ocean of Blissful Consciousness, in the inner self, where there are no waves of agitating thoughts, how can there be this great delusory distinction – this is a Brahmin and this is an untouchable?

 

SANKARA’S RESPONSE
These words of the Chandala struck the Sadguru with astonishment. As a teacher of Advaita propagating the one Infinite Self in all, he immediately recognized that the Chandala taught him his own philosophy correctly.

Sri Sankara’s Response
These words of the Chandala struck the Sadguru with astonishment. As a teacher of Advaita propagating the one Infinite Self in all, he immediately recognized that the Chandala taught him his own philosophy correctly.

He then and there composed the five verses entitled `Maneesha Panchakam’ reiterating that even though a chandala, he having exhibited clear perception of the Brahman, is indeed the Guru of the Jagadguru.  These five verses have been collectively given the name ‘Maneeshaa-panchakam’, maneesha means deep conviction and panchakam means fivefold… The word ‘maneeshaa’, meaning ‘conviction’ appears in the last line in all the five verses.

In these verses which expound the wisdom of the Mahavakyas declared in the four Vedas, Sri Sankara not only responded to his critique but also sent a timeless and universal message that distinctions based upon social, moral, ethical and other similar considerations have no relevance in the Upanishadic teachings.

SANKARA’S RESPONSE
These words of the Chandala struck the Sadguru with astonishment. As a teacher of Advaita propagating the one Infinite Self in all, he immediately recognized that the Chandala taught him his own philosophy correctly.

HE THEN AND THERE COMPOSED THE FIVE VERSES ENTITLED ‘MANEESHAA PANCHAKAM’REITERATING THAT EVEN THOUGH A CHANDALA, HE HAVING EXHIBITED CLEAR PERCEPTION OF THE BRAHMAN, IS INDEED THE GURU OF THE JAGADGURU.

These five verses have been collectively given the name ‘Maneeshaapanchakam’, maneesha means deep conviction and panchakam means fivefold… The word ‘maneeshaa’, meaning ‘conviction’ appears in the last line in all the five verses.

In these verses which expound the wisdom of the Mahavakyas declared in the four Vedas, Sankara not only responded to his critique but also sent a timeless and universal message that distinctions based upon social, moral, ethical and other similar considerations have no relevance in the Upanishadic teachings.

 Sri Sankara went to Kasi and by that time, he had a lot of disciples.  One of disciple Sanandhyaya, was washing the clothes of his Guru and suddenly Sri Sankara called him to the other bank of the river.  Sanandhyaya, little realising that he would drown, starts walking into the river.  However, the Grace of his Guru resulted in a lotus materialising wherever he was putting his foot. When asked as to how did he cross the river, he says that when his Guru called, he did not worry about anything.  Sri Sankara named him as Padma Pada (lotus feet).

Works

Under the guidance of his Guru Sri Govinda Bhagwatpada, Sri Sankara had written Mahbhashyas or commentaries of 10 main Upanishads (Brihadaranyaka, Chandogya, Aitareya, Taittireeya, Kenam Eesa, Kattha, Mundaka, Prasna, Mandukya) as well as Brahma-sutras. He codified the Brahma-sutras and taught the `Advaitha Sidhhantha’. His treatise on Bhagawad Geetha is seen as a marvel. Upadesha Sahasri is another important Vedantha work. Among the many Stotras he had written, Bhajagovinda Stotram, Dakshinamurthy Stotram, Sivanandalahari Stotram, Soundarya Lahari Stotram, Bhavani Stotram, Kanakadhara Stotram, Vishnu Satpadi, Krishnashtaka Stotram, Atma Bodha, Tattva Bodha, Nirvana Sathakam are recited by the devotees to this day.

Advaitha

Advaitha siddhantha (Non-dualism) is the essence of Hindu philosophy. Just like branches and leaves stem from a main tree, the forms may be many, but the Parabrahma is One. Saiva, Vaishnava, Saktheya are all various sects and schools of thought. As per the `Smartha’ tradition, he had formulated the `Panchayathana’ tradition of worshipping Ganapathi, Surya, Vishnu, Siva and Devi as the multiple forms of Parabrahma.    

He had conducted debates with pundits belonging to various Peethas and Mutts in his sojourn. In his famous debate with Mandana Mishra, in which Mandana Mishra’s wife Ubhaya Bharati presided over as the judge, Sri Sankara defeated him and later made him the Head of Sringeri Peetham with Sanyasi nama of Suresvaracharya.

Sringeri

Establishment of Four Mutts in Four Directions of Bharat

Sri Sankara travelled around Bharata nation on foot three times. In all places, he discussed and debated with the heads of various sects like Ganapatyas, Saivas, Vaishnavas, Sakteyas, Kapalikas and brought all of these strands together under the Advaitha Siddhantha. He had established the four famous Sankara Mutts in the four directions of Bharat.  When he was in Kashmir, he went to Sarvagnya Peetha, received the blessings of Sri Sarada Matha and established her Peetham at Sringeri.

Shishya
(lineage)
Direction Maṭha Mahāvākya Veda Sampradaya
Padmapada East Govardhana Pīṭhaṃ Prajñānam brahma (Consciousness is supreme being) Rig Veda Bhogavala
Suresvaracharya South Sringeri Śārada Pīṭhaṃ Aham brahmāsmi (I am the supreme being) Yajur Veda Bhūrivala
Hastamalakacharya West Dvāraka Pīṭhaṃ Tattvamasi (That thou art) Sama Veda Kitavala
Totakacharya North Jyotirmaṭha Pīṭhaṃ Ayamātmā brahma (This Atman is supreme being) Atharva Veda Nandavala

His mother, Aryambal was in her deathbed, and as per his promise while taking celibacy that he would be by her side while she breathes her last. He reached Kaladi and paid his last respects.  Aryambal was happy that her son had come. Sri Sankara prayed to Lord Narayana who appeared in person and blessed Aryambal. Sri Sankara did the last rites for his mother and put her in the pyre himself and lit it using yog-agni.

Sri Sankara completed his travels and went to Badrinath. Lord Vishnu appeared before him and told that image of Badarinaraya in Alaknanda river should be taken out and a temple be built for it. This temple is called Badrinarayan temple and is one of the important religious places for Hindus.

Towards the end of his life, Adi Shankara travelled to the Himalayan area of Kedarnath-Badrinath and attained videha mukti (“freedom from embodiment”) at the age of 32. There is a samadhi mandir dedicated to Adi Shankara behind the Kedarnath temple.

“Shruti Smriti puranam alayam karunalayam 

Namami Bhagavadpadam Shankaram Lokashankaram”

I salute the compassionate abode of the Vedas, Smritis and Puranas known as Shankara Bhagavatpada, who makes the world auspicious.