RSS NEWS

  • ఎమర్జెన్సీ: ప్రజాస్వామ్య పునరుద్ధరణ కోసం మహిళా కార్యకర్తల పోరాటం 
    ప్రజాస్వామ్యయుత ప్రభుత్వం, స్వీయ పరిపాలన, ప్రజలకు వ్యక్తిగత స్వేచ్ఛ, అభిప్రాయాలు వ్యక్తం చేసే హక్కు – వీటినే మనం చేసిన స్వాతంత్య్ర పోరాటం ద్వారా, రాసుకున్న  రాజ్యాంగం ద్వారా పొందే అత్యున్నత విలువలు. కానీ స్వాతంత్య్రనంతరం కూడా ఎన్నో సందర్భాల్లో నియంతృత్వ పోకడల ద్వారా ప్రజాస్వామ్య విలువల కోసం పోరాటం చేసి, సాధించుకున్న సందర్భాలున్నాయి. అలాంటి సందర్భాల్లో 1975-77 మధ్య కాలంలో దేశంలో విధించిన ఎమెర్జెన్సీ భారత చరిత్రలోనే మర్చిపోలేని చీకటి అధ్యాయం. 25 జూన్ 1975 నాటి ప్రధాని ఇందిరాగాంధీ దేశంలో విధించిన ఎమర్జెన్సీ 21 మర్చి 1977 వరకు 21 నెలల పాటు సుదీర్ఘంగా కొనసాగింది. దేశంలో అస్థిరత […]
  • నియంతృత్వ ఎమర్జెన్సీకి 49 ఏళ్లు
    -ప్రదక్షిణ వరిష్ట పాత్రికేయులు, రచయిత శ్రీ వేదుల నరసింహంగారి పుస్తకం `ఎమర్జెన్సీ జ్ఞ్యాపకాలు: ప్రజాస్వామ్య పునరుద్ధరణ పోరాటం’ ఆధారంగా ఈ వ్యాసం. ఇందిరాగాంధీ కాంగ్రెస్ ప్రభుత్వం అప్రజాస్వామికంగా, అత్యవసర పరిస్థితి/ ఎమర్జెన్సీ విధించిన 25 జూన్ 1975 రాత్రి నుంచి తీవ్రమైన దమనకాండ ప్రారంభమైంది. ప్రజల పౌరహక్కులు, స్వేచ్ఛా స్వాతంత్ర్యాలు పూర్తిగా అధికారికంగా హరించబడ్డాయి. పత్రికలపై పూర్తి స్థాయి సెన్సర్షిప్ విధించబడింది. అన్ని రాజ్యాంగ సంస్థలు పూర్తిగా, ప్రధాని ఇందిరాగాంధీ, ఆమె ఆంతరంగిక బృందం ఆధీనంలో ఉండి, […]
  • ఛ‌త్ర‌ప‌తి శివాజీ చరిత్ర‌.. వ‌క్రీక‌ర‌ణ‌లు, వాస్త‌వాలు – 1
    క‌న్నెప‌ల్లి వెంక‌ట సుబ్రమ‌ణ్యం ఛ‌త్ర‌ప‌తి శివాజీ మ‌హారాజ్ గురించి కొంత‌మంది క‌మ్యూనిస్టులు వాస్త‌వాల‌ను వ‌క్రీక‌రిస్తూ త‌ప్పుడు క‌థ‌నాల‌ను ప్ర‌చారం చేస్తున్నారు. అస‌లు చ‌రిత్ర‌ను గ‌మ‌నిస్తే వాస్త‌వ విష‌యాలు అర్థ‌మ‌వుతాయి. పురందర యుద్ధం గురించి వాస్త‌వాలు తెలియ‌ని క‌మ్యూనిస్టులు చ‌రిత్ర‌ను త‌ప్పుదోవ ప‌ట్టిస్తున్నారు. సభాసద్ బకర్ అనే పుస్తకంలో అస‌లు వాస్త‌వాల‌ను మ‌నం తెలుసుకోవ‌చ్చు. పురందర యుద్ధం శివాజీ మహారాజ్ కి మిర్జా రాజా జయసింగ్ కి మధ్య యుద్ధం జరిగిన 32 సంవత్సరాల తర్వాత రాయబడిన పుస్తకం […]
  • వివేచనతో కూడిన శౌర్యమే వీరశివాజీ – హిందూ సామ్రాజ్య దినోత్సవం
    1674వ సంవత్సరం జ్యేష్ట శుద్ధ త్రయోదశి నాడు ‘హిందూ రాజ్యం ఏర్పడదు అనే భావన పటాపంచలైంది. ‘డిల్లీశ్వరోవా జగదీశ్వరోవా’ అనే ఆలోచన ముగిసింది. పరిమిత సాధనాలతోనే హిందువు శ్రేష్ఠ, స్వతంత్ర పాలకుడయ్యాడు. హిందువుల పౌరుష పరాక్రమాలు లోకానికి తేటతెల్లమైన చత్రపతి శివాజీ పట్టాభిషేకమైన రోజు. అదే హిందూ సామ్రాజ్య దినోత్సవం. శివాజీ 1630 ఫిబ్రవరి 19 వైశాఖ శుక్ల పక్ష తదియనాడు పూణే జిల్లాలోని జున్నార్‌ పట్టణం దగ్గర శివనేరి కోటలో శంబాజీ జిజాభాయి పుర్వాదంపతులకు జన్మించాడు. తల్లి బాల్యంలో శివాజీకి మాతృభూమిపై, ప్రజలపైన […]
  • వీరనారి ఝాన్సీ ల‌క్ష్మీబాయి
    భారతదేశం ఎందరో వీరులను వీర మాతలను కన్న తల్లి. 18వ శతాబ్దంలో మాతృభూమి దాస్య శృంఖలాలు ఛేదించడం కోసం అనేక మంది వీరులు వీర మాతలు ఈ గడ్డ పై జన్మించారు. స్వతంత్ర సాధన కోసం తమ ప్రాణాలను తృణపాయంగా ఎంచి తల్లిభారతి పాదాల చెంత సమ్పర్పించారు. తల్లి భారతి కిరీటంలో ఒక్కో మణిలా వెలిగారు. అందులో అగ్రగణ్యులారు ‘మణి’ కర్ణిక… మన రాణి ఝాన్సీ లక్ష్మీ భాయి. ఉత్తర భారతదేశ రాజ్యమైన ఝాన్సీ అనే రాజ్యానికి […]
  • శ్రీ కె. ఎస్. సుదర్శన్ జీ – తత్వవేత్త అయిన ఫీల్డ్ మార్షల్
    -అనంత్ సేథ్ రాష్ట్రీయ స్వయంసేవక్ సంఘ్ 5వ సర్ సంఘచాలక్ శ్రీ కుప్పహళ్లి సీతారామయ్య సుదర్శన్ జీ ఆషాఢ శుద్ధ తృతీయ, 18 జూన్ 1931 నాడు రాయ్ పూర్ లో జన్మించారు. వారు 9 సం|| వయస్సు నుండే ఆర్‌ఎస్‌ఎస్ శాఖకు వెళ్ళటం ప్రారంభించారు. వారు 6 దశాబ్దాలు సంఘ ప్రచారక్ గా సేవచేసి, ప్రొఫెసర్ రాజేంద్ర సింహ్ జీ తర్వాత 2000 సం|| లో సర్ సంఘచాలక్ బాధ్యతలు స్వీకరించారు. చదువు రీత్యా ఇంజనీర్ అయిన వారు, శారీరిక దార్ఢ్యత మరియు […]
  • RSS Sarsanghchalak Late KS Sudarshan Birth Anniversary: Committed to swadeshi and economic self-reliance
    KS Sudarshan was directly associated with Swadeshi Jagran Manch (SJM) as Marg-darshak for about 7 years before taking up the responsibility of Sarsanghachalak. After the formation of SJM by Dattopant Thengadi in 1991, Swadeshi movement took off only after its national convention of 1993 in Delhi. With the support from karyakartas of Rashtriya Swayamsevak Sangh […]
  • ఐరోపాలోని ఎస్టోనియాలో అతిపెద్ద శివాలయం ప్రారంభం
    ఐరోపాలో అత్యద్భుత ఘట్టం ఆవిష్కృతమైంది. ఈ ప్రాంతంలోని ఎస్టోనియాలో అతిపెద్ద శివాలయం ప్రారంభోత్సవం జరిగింది. జూన్‌ 4 న ఈ ఉత్సవాలు ప్రారంభమై… పదమూడో తేదీ వరకూ వైభవోపేతంగా జరిగాయి. దేవాలయ ప్రారంభోత్సవం, మహా కుంభాభిషేకం తమిళనాడుకి చెందిన భూపతి శివాచార్య స్వామిగల్‌, వెంకటేష్‌ జయరామ్‌ అనే అర్చకులు నిర్వహించారు. సంప్రదాయమైన ముఖ్య ఘట్టాలతో పాటు సాంస్కృతిక ఉత్సవాలు కూడా ఘనంగా జరిగాయి. ఈ ఆలయంలో ప్రధాన దేవత శివునితో పాటు శ్రీ కర్పగ నాధర్‌, బ్రహ్మంద్‌ […]
  • మోహన్ భాగవత్ అలా అనలేదు : క్లారిటీ ఇచ్చిన సంఘ్
    రాష్ట్రీయ స్వయంసేవక్ సంఘ్ సర్‌సంఘ్‌చాలక్‌ మోహన్‌ భాగవత్‌  వ్యాఖ్యలను తప్పుదోవ పట్టించేలా హిందీ పత్రిక దైనిక్‌ జాగరణ్‌ ఓ వార్త ప్రచురించింది. దీనిని రాష్ట్రీయ స్వయంసేవక్ సంఘ్ అఖిల భారత ప్రచార ప్రముఖ్‌ సునీల్‌ అంబేకర్‌ ఖండిస్తూ వివరణ ఇచ్చారు. ఆరెస్సెస్ విషయంలో బీజేపీ జాతీయ అధ్యక్షుడు జేపీ నడ్డా చేసిన వ్యాఖ్యలకు మోహన్‌ భాగవత్‌ స్పందించారని ఆ పత్రిక పేర్కొంది. “మన దేశంలోని ప్రతి పౌరుడికీ తన మనసులోని భావాలను వ్యక్తపరిచే స్వేచ్చ వుందని, నడ్డా […]
  • దేశ వ్యాప్తంగా ఊపందుకున్న ”డీ లిస్టింగ్‌” డిమాండ్… ఎక్కడికక్కడ సమావేశాలు నిర్వహిస్తున్న గిరిజనులు
    మతం మారిన గిరిజనులను షెడ్యూల్డ్‌ తెగల జాబితా నుంచి తొలగించాలన్న (డీ లిస్టింగ్‌) ఉద్యమం దేశవ్యాప్తంగా ఊపందుకుంది. వనవాసీ సంఘాలు దేశ వ్యాప్తంగా దీనిపై పెద్ద ఉద్యమాన్నే నడుపుతున్నాయి. అనేక రాష్ట్రాల్లో డీ లిస్టింగ్‌ డిమాండ్‌ తో ‘‘పోస్ట్‌కార్డ్‌’’ ఉద్యమాన్ని కూడా చేస్తున్నారు. కొందరు గిరిజనులు మతం మారినా… ఇప్పటికీ గిరిజన సమాజానికి వచ్చే ప్రయోజనాలను పొందుతున్నారని, దీనిని వెంటనే రద్దు చేయాలని డిమాండ్‌ చేస్తున్నారు. దేశ:వ్యాప్తంగా ‘‘జనజాతి సురక్షా మంచ్‌’’ పేరుతో గిరిజనులందరూ ఏకమై పెద్ద […]

Pandit Kota Venkatachalam- The Seminal Historian who explained Indian History to… `Western Indologists’

Bharatha Charithra Bhaskara , Vimarsakagresara – Pandit Kota Venkatachala Pakayaji

 ( Compiled by Ch Kalyanachakravarthy, Associate, CSIS )

The great historian Sri Kota Venkatachalam (1885-1959) was born in present day Andhra Pradesh, to his parents Challa Subbarayudu and Annapurnamma and was given in adoption to Kota Nityanandam and Lakshmidevamma. Pandit Venkatachalam was a great Sanskrit and Andhra scholar, and published the original evidence-based research work `Ancient History and Chronology of Bharat’. His efforts were truly herculean in nature. He fought the same battle that present day Indian Indologists are fighting against distortions of Indian history. The so-called Indologists with Christian beliefs during pre-independence era were reluctant to acknowledge that Indian historical chronology is much ancient than their religious holy revelations. They have adjusted Bharateeya Historical Chronology to their pre-set timelines, rather than accepting evident facts. The so-called Indologists deliberately misrepresented facts and even tried to tamper the possible epigraphic evidences, they declared that whatever ancient Bharatheeya texts revealed are just myths and did not exist. This constructed false history was taught in schools and colleges leading to more misinformation.

In the introduction part of the author Sri Kota Venkatachalam’s book `Chronology of Ancient History part 1’, Sri Jatavallabhula Purushottam wrote  “the vast history of Bharat extending over millions of years has been compressed in to a short span of 4000 years by the western Indologists. This view has been reigning in the minds of our country men who received western education. Such men are the authors of books on Indian History. Since these distorted texts were taught in schools and colleges, the pure and innocent minds of our children and youth were contaminated. This gave rise to disrespect and disbelief towards  our national culture. To dispel the darkness and do justice to our ancient civilization and culture such a scholar as Sri Kota Venkatachalam revealed himself in the person of the present author“.

Pandit Kota Venkatachalam fought valiantly, his research was original and with proper evidences. However the colonial mindset always denied all evidence. He was an ardent researcher and a constructive critique too. In his foreword of the book  `Chronology of Ancient History part 1’,  he mentioned a few references of how Dr R.C. Majumdar rejected solid evidence in the form of `Kaliyuga raja vrittantha’ on the history of Guptas . Pandit Venkatachalam’s criticism was logical and conclusive, he wrote “There is no point this historian (Dr R C Majumdar) rejecting this piece (Kaliyuga raja vrittantha ) as being an interpolation, because the information carried in this piece fully tallies with the material of the inscription. In stating that the history of the imperial Guptas in ‘Kaliyuga raja vrittantha ‘ as a later interpolation, the arguments and interpretations of certain puranic authorities by R.C. Majumdar are not sound and correct. The puranas clearly mention that the seven Andhra bhritya (Guptas ) kings followed the Andhra kings. We should remember that very few writings of European historians on the ancient history of Bharat are not more than 75 years, and note that even if  ‘Kaliyuga raja vrittanta’ had been written in recent times compared with the writings of European orientalists written only a few years back, it is an ancient and therefore respectable document. It is proved by numismatic evidence that the ‘ Kaliyuga raja vrittanta ‘ is an ancient document ( vide Ancient Hindu history by this author part 2 pp 164 to 168)”. There is a sense of appeal and clarity in these words.

Pandit Kota Venkatachalam was a great Sanskrit scholar and historian who combined the knowledge of Geography, Mathematics, Astronomy, Jyotish Shastra and dedicated many years of his life to the re-construction of Indian chronology from primary sources. He has written over 23 books, each dealing with a specific topic. He has been conferred the titles of “Bharata Charitra Bhaskara”, “Vimarsakagresara”, “Paakayaji” for his works. His other contributions include: · “Xandrames, Sandrocottus and Sandrocyptus” – Paper and Speech delivered at the Indian History Conference, Jaipur, Rajputana, 1951. He was an Interviewee and Responder to the First Sanskrit Commission, 1956.

His works in History were well received across the country and his scholarly dominance changed the course of understanding of Ancient Indian History in an authoritative way. In the first chapter of his book `Ancient Hindu History Part 1’, he mentions without any hesitation that `History is the particular art of observing and recording faithfully the events as they occur in time. A science is established, developed and learnt by observation, inference, illustration or analogy and authentic evidence. Art depends on observation and imitation or representation. History is therefore an Art and cannot be science. Hence it does not find a place of in the list of sciences recognized in the literature of ancient Bharat. But as a matter of fact the Puranas and Itihasas of ancient Bharat do narrate the events that occurred in different parts of Bharat and elsewhere in different times, in an orderly sequence…. Events in the world do not follow a regular pattern nor do they confirm to any fixed rule or principle. The historian cannot influence or alter or shape them by imaginative or creative faculty. The task and duty of the historian is to record faithfully what he observes. A true historian should declare frankly when he is ignorant and where his statements are of doubtful authenticity. But if instead he starts with a preconceived theory or hypothesis and attempts to interpret ancient records and evidence to accord with it, and even to connect false evidence to buttress his unwarranted conclusions, he is not a true historian but only lowers the prestige of History and Historians. The writings of such are certain to be despised and rejected by the world in course of time.’ He did not mince his words, his modus operandi was as pure as lotus, and he worked with great clarity.

The history of the civilization may be reconstructed from ancient texts, geological evidence, archaeological evidence, coins and inscriptions. Of these, the ancient texts are usually considered the primary evidence, whereas the other sources are considered as corroborative evidence. Pandit Venkatachalam exposes the motives of the Indologists who as staunch Christians, could not accept the Hindu belief that we are in the 28th Kaliyuga, which meant that the universe was 195 crores years old. They were convinced that, according to the Old Testament, the world was created in six days during October 4004 BCE. Due to this, the European Indologists rejected the Puranas and other ancient texts as fiction and began to look for European evidence to develop the history of India. However much later,

Darwin’s Theory of Evolution and geology accepted that the earth was a couple of billion years old. For the westerners, Indian history had to fit within the Biblical timeline. William Jones, in consultation with Warren Hastings, the then Governor General of India, began doctoring dates to fit within this Time-frame and he rejected everything before the Kaliyuga as fictional. The only event that connected the West with the East was Alexander’s sojourn to the East. Jones had to connect Alexander to some event in India, so he and others did the following:

  • Discarded Indian texts as fictional and unreliable.
  • Relied on vague accounts of foreign travelers (Megasthenes, Fa Hien, Hiuen Tsang).
  • Decided that `Xandrames, Sandrocottus and Sandrocyptus’ from Megasthenes’ Indica, were referring to Mahapadmananda, Chandragupta and Bindusara of the Maurya dynasty, even though they were clearly referring to Chandramas (Chandrasri), Chandragupta and Samudragupta of the Gupta dynasty.
  • Doctored coins to falsify history, and used these as confirmatory sources of dates.
  • Tampered with some inscriptions (eg, Aihole), while ignoring others.
  • Tampered with Kalhana’s Rajatarangini and other books.
  • Declared Raja Vikramaditya of Ujjain and Salivahana were fictional characters and removed the dynasty of Agni Vamsa from 101 BCE to 1193 CE (~1300 years) to make the timeline fit within the western biblical constraints.

The results of this distortion were:

  • Buddha got pushed from 1887 BCE to the 6th Century BCE.
  • Chandragupta Maurya got pushed from 1534 BCE to 327 BCE.
  • Adi Sankaracharya got pushed from 509 BCE to 788 CE.
  • Gupta dynasty got pushed from 327 BCE well into CE.
  • Raja Vikramaditya of Ujjain, Salivahana and the Agni Vamsa kings were entirely removed from history.

Pandit Venkatachalam spent significant years reconstructing the true chronology from primary sources while cross-referencing and validating across multiple sources. He corroborated his findings with inscriptions (eg, Aihole, two of Janamejaya’s inscriptions), and archaeological evidence. He refuted the `Aryan Invasion Theory’ and came up with the `Out of India Theory’, suggesting that the Mlechchha kings, particularly the Yavana Kings (kings who had stopped observing Vedic rituals and were ex-communicated), were driven to the north-western frontiers of Bharatavarsha – to what is present day Afghanistan); and migrated westward to occupy the eastern and southern parts of Greece. This place is now called Iona, a corrupted name for Yavana. This would then explain how knowledge traveled from East to West, as well as the similarities between the Greek and Hindu systems and beliefs. The sources consulted  by Pandit Venkatachalam for his work are too many to exhaustively name here, but a few examples are the Rig Veda, Surya Siddhanta, the Puranas (Brahmanda, Vishnu, Bhavishya, Bhagavat), Kalhana’s Rajatarangini, Nepal Rajavamsavali and Buddhist writings among many others. His astounding hard work now provides us a re-constructed chronology, from which we can develop the history and thereby, the Grand Narrative of Bharat.

Source:  https://en.dharmapedia.net/wiki/Kota_Venkatachalam

Sri Kota Venkatachalam’s available publications include the following:

English Publications

  1. Ancient Hindu History -Part I
  2. Ancient Hindu History- Part II
  3. Chronology of Nepal History, reconstructed.
  4. Chronology of Kashmir History, reconstructed.
  5. The Plot in Indian Chronology
  6. The Age of Buddha, Milinda and Amtiyoka and Yuga Purana
  7. Indian Eras
  8. Historicity of Vikramaditya and Salivahana
  9. Age of War (Published after his Sidhi)

Telugu Publications

  1. Bharateeya Sakamulu
  2. Gupta Rajulu Evaru
  3. Agni Vamsapu Rajulu
  4. Aryula Dhruvanivasa Khandanamu
  5. Kaliyuga Raja Vamsamulu
  6. Andhrula Puttu purvottaralu mariyu Jambu Dweepamu

 Other Books

  1. Advaitha Bodhini
  2. Nirvichara Jeevanam ( two parts )
  3. Abhasa Kraistavam
  4. Bramhanda Srishti Vignanam
  5. Kali Saka Vignanam ( three parts )
  6. Ashokuni Kalamu
  7. Manava Srishti Vignyanamu

 

Further Readings

http://mahabharatascience.blogspot.com/p/kota-venkatachalam.html  [archive]

https://archive.org/details/andhrulevaru025969mbp  [archive]

https://indianhistorybooks2.wordpress.com/tag/kota-venkatachalam/  [archive]

http://www.rarebooksocietyofindia.org/postDetail.php?id=196174216674_10154418987581675  [archive]