RSS NEWS

  • ఎమర్జెన్సీ: ప్రజాస్వామ్య పునరుద్ధరణ కోసం మహిళా కార్యకర్తల పోరాటం 
    ప్రజాస్వామ్యయుత ప్రభుత్వం, స్వీయ పరిపాలన, ప్రజలకు వ్యక్తిగత స్వేచ్ఛ, అభిప్రాయాలు వ్యక్తం చేసే హక్కు – వీటినే మనం చేసిన స్వాతంత్య్ర పోరాటం ద్వారా, రాసుకున్న  రాజ్యాంగం ద్వారా పొందే అత్యున్నత విలువలు. కానీ స్వాతంత్య్రనంతరం కూడా ఎన్నో సందర్భాల్లో నియంతృత్వ పోకడల ద్వారా ప్రజాస్వామ్య విలువల కోసం పోరాటం చేసి, సాధించుకున్న సందర్భాలున్నాయి. అలాంటి సందర్భాల్లో 1975-77 మధ్య కాలంలో దేశంలో విధించిన ఎమెర్జెన్సీ భారత చరిత్రలోనే మర్చిపోలేని చీకటి అధ్యాయం. 25 జూన్ 1975 నాటి ప్రధాని ఇందిరాగాంధీ దేశంలో విధించిన ఎమర్జెన్సీ 21 మర్చి 1977 వరకు 21 నెలల పాటు సుదీర్ఘంగా కొనసాగింది. దేశంలో అస్థిరత […]
  • నియంతృత్వ ఎమర్జెన్సీకి 49 ఏళ్లు
    -ప్రదక్షిణ వరిష్ట పాత్రికేయులు, రచయిత శ్రీ వేదుల నరసింహంగారి పుస్తకం `ఎమర్జెన్సీ జ్ఞ్యాపకాలు: ప్రజాస్వామ్య పునరుద్ధరణ పోరాటం’ ఆధారంగా ఈ వ్యాసం. ఇందిరాగాంధీ కాంగ్రెస్ ప్రభుత్వం అప్రజాస్వామికంగా, అత్యవసర పరిస్థితి/ ఎమర్జెన్సీ విధించిన 25 జూన్ 1975 రాత్రి నుంచి తీవ్రమైన దమనకాండ ప్రారంభమైంది. ప్రజల పౌరహక్కులు, స్వేచ్ఛా స్వాతంత్ర్యాలు పూర్తిగా అధికారికంగా హరించబడ్డాయి. పత్రికలపై పూర్తి స్థాయి సెన్సర్షిప్ విధించబడింది. అన్ని రాజ్యాంగ సంస్థలు పూర్తిగా, ప్రధాని ఇందిరాగాంధీ, ఆమె ఆంతరంగిక బృందం ఆధీనంలో ఉండి, […]
  • ఛ‌త్ర‌ప‌తి శివాజీ చరిత్ర‌.. వ‌క్రీక‌ర‌ణ‌లు, వాస్త‌వాలు – 1
    క‌న్నెప‌ల్లి వెంక‌ట సుబ్రమ‌ణ్యం ఛ‌త్ర‌ప‌తి శివాజీ మ‌హారాజ్ గురించి కొంత‌మంది క‌మ్యూనిస్టులు వాస్త‌వాల‌ను వ‌క్రీక‌రిస్తూ త‌ప్పుడు క‌థ‌నాల‌ను ప్ర‌చారం చేస్తున్నారు. అస‌లు చ‌రిత్ర‌ను గ‌మ‌నిస్తే వాస్త‌వ విష‌యాలు అర్థ‌మ‌వుతాయి. పురందర యుద్ధం గురించి వాస్త‌వాలు తెలియ‌ని క‌మ్యూనిస్టులు చ‌రిత్ర‌ను త‌ప్పుదోవ ప‌ట్టిస్తున్నారు. సభాసద్ బకర్ అనే పుస్తకంలో అస‌లు వాస్త‌వాల‌ను మ‌నం తెలుసుకోవ‌చ్చు. పురందర యుద్ధం శివాజీ మహారాజ్ కి మిర్జా రాజా జయసింగ్ కి మధ్య యుద్ధం జరిగిన 32 సంవత్సరాల తర్వాత రాయబడిన పుస్తకం […]
  • వివేచనతో కూడిన శౌర్యమే వీరశివాజీ – హిందూ సామ్రాజ్య దినోత్సవం
    1674వ సంవత్సరం జ్యేష్ట శుద్ధ త్రయోదశి నాడు ‘హిందూ రాజ్యం ఏర్పడదు అనే భావన పటాపంచలైంది. ‘డిల్లీశ్వరోవా జగదీశ్వరోవా’ అనే ఆలోచన ముగిసింది. పరిమిత సాధనాలతోనే హిందువు శ్రేష్ఠ, స్వతంత్ర పాలకుడయ్యాడు. హిందువుల పౌరుష పరాక్రమాలు లోకానికి తేటతెల్లమైన చత్రపతి శివాజీ పట్టాభిషేకమైన రోజు. అదే హిందూ సామ్రాజ్య దినోత్సవం. శివాజీ 1630 ఫిబ్రవరి 19 వైశాఖ శుక్ల పక్ష తదియనాడు పూణే జిల్లాలోని జున్నార్‌ పట్టణం దగ్గర శివనేరి కోటలో శంబాజీ జిజాభాయి పుర్వాదంపతులకు జన్మించాడు. తల్లి బాల్యంలో శివాజీకి మాతృభూమిపై, ప్రజలపైన […]
  • వీరనారి ఝాన్సీ ల‌క్ష్మీబాయి
    భారతదేశం ఎందరో వీరులను వీర మాతలను కన్న తల్లి. 18వ శతాబ్దంలో మాతృభూమి దాస్య శృంఖలాలు ఛేదించడం కోసం అనేక మంది వీరులు వీర మాతలు ఈ గడ్డ పై జన్మించారు. స్వతంత్ర సాధన కోసం తమ ప్రాణాలను తృణపాయంగా ఎంచి తల్లిభారతి పాదాల చెంత సమ్పర్పించారు. తల్లి భారతి కిరీటంలో ఒక్కో మణిలా వెలిగారు. అందులో అగ్రగణ్యులారు ‘మణి’ కర్ణిక… మన రాణి ఝాన్సీ లక్ష్మీ భాయి. ఉత్తర భారతదేశ రాజ్యమైన ఝాన్సీ అనే రాజ్యానికి […]
  • శ్రీ కె. ఎస్. సుదర్శన్ జీ – తత్వవేత్త అయిన ఫీల్డ్ మార్షల్
    -అనంత్ సేథ్ రాష్ట్రీయ స్వయంసేవక్ సంఘ్ 5వ సర్ సంఘచాలక్ శ్రీ కుప్పహళ్లి సీతారామయ్య సుదర్శన్ జీ ఆషాఢ శుద్ధ తృతీయ, 18 జూన్ 1931 నాడు రాయ్ పూర్ లో జన్మించారు. వారు 9 సం|| వయస్సు నుండే ఆర్‌ఎస్‌ఎస్ శాఖకు వెళ్ళటం ప్రారంభించారు. వారు 6 దశాబ్దాలు సంఘ ప్రచారక్ గా సేవచేసి, ప్రొఫెసర్ రాజేంద్ర సింహ్ జీ తర్వాత 2000 సం|| లో సర్ సంఘచాలక్ బాధ్యతలు స్వీకరించారు. చదువు రీత్యా ఇంజనీర్ అయిన వారు, శారీరిక దార్ఢ్యత మరియు […]
  • RSS Sarsanghchalak Late KS Sudarshan Birth Anniversary: Committed to swadeshi and economic self-reliance
    KS Sudarshan was directly associated with Swadeshi Jagran Manch (SJM) as Marg-darshak for about 7 years before taking up the responsibility of Sarsanghachalak. After the formation of SJM by Dattopant Thengadi in 1991, Swadeshi movement took off only after its national convention of 1993 in Delhi. With the support from karyakartas of Rashtriya Swayamsevak Sangh […]
  • ఐరోపాలోని ఎస్టోనియాలో అతిపెద్ద శివాలయం ప్రారంభం
    ఐరోపాలో అత్యద్భుత ఘట్టం ఆవిష్కృతమైంది. ఈ ప్రాంతంలోని ఎస్టోనియాలో అతిపెద్ద శివాలయం ప్రారంభోత్సవం జరిగింది. జూన్‌ 4 న ఈ ఉత్సవాలు ప్రారంభమై… పదమూడో తేదీ వరకూ వైభవోపేతంగా జరిగాయి. దేవాలయ ప్రారంభోత్సవం, మహా కుంభాభిషేకం తమిళనాడుకి చెందిన భూపతి శివాచార్య స్వామిగల్‌, వెంకటేష్‌ జయరామ్‌ అనే అర్చకులు నిర్వహించారు. సంప్రదాయమైన ముఖ్య ఘట్టాలతో పాటు సాంస్కృతిక ఉత్సవాలు కూడా ఘనంగా జరిగాయి. ఈ ఆలయంలో ప్రధాన దేవత శివునితో పాటు శ్రీ కర్పగ నాధర్‌, బ్రహ్మంద్‌ […]
  • మోహన్ భాగవత్ అలా అనలేదు : క్లారిటీ ఇచ్చిన సంఘ్
    రాష్ట్రీయ స్వయంసేవక్ సంఘ్ సర్‌సంఘ్‌చాలక్‌ మోహన్‌ భాగవత్‌  వ్యాఖ్యలను తప్పుదోవ పట్టించేలా హిందీ పత్రిక దైనిక్‌ జాగరణ్‌ ఓ వార్త ప్రచురించింది. దీనిని రాష్ట్రీయ స్వయంసేవక్ సంఘ్ అఖిల భారత ప్రచార ప్రముఖ్‌ సునీల్‌ అంబేకర్‌ ఖండిస్తూ వివరణ ఇచ్చారు. ఆరెస్సెస్ విషయంలో బీజేపీ జాతీయ అధ్యక్షుడు జేపీ నడ్డా చేసిన వ్యాఖ్యలకు మోహన్‌ భాగవత్‌ స్పందించారని ఆ పత్రిక పేర్కొంది. “మన దేశంలోని ప్రతి పౌరుడికీ తన మనసులోని భావాలను వ్యక్తపరిచే స్వేచ్చ వుందని, నడ్డా […]
  • దేశ వ్యాప్తంగా ఊపందుకున్న ”డీ లిస్టింగ్‌” డిమాండ్… ఎక్కడికక్కడ సమావేశాలు నిర్వహిస్తున్న గిరిజనులు
    మతం మారిన గిరిజనులను షెడ్యూల్డ్‌ తెగల జాబితా నుంచి తొలగించాలన్న (డీ లిస్టింగ్‌) ఉద్యమం దేశవ్యాప్తంగా ఊపందుకుంది. వనవాసీ సంఘాలు దేశ వ్యాప్తంగా దీనిపై పెద్ద ఉద్యమాన్నే నడుపుతున్నాయి. అనేక రాష్ట్రాల్లో డీ లిస్టింగ్‌ డిమాండ్‌ తో ‘‘పోస్ట్‌కార్డ్‌’’ ఉద్యమాన్ని కూడా చేస్తున్నారు. కొందరు గిరిజనులు మతం మారినా… ఇప్పటికీ గిరిజన సమాజానికి వచ్చే ప్రయోజనాలను పొందుతున్నారని, దీనిని వెంటనే రద్దు చేయాలని డిమాండ్‌ చేస్తున్నారు. దేశ:వ్యాప్తంగా ‘‘జనజాతి సురక్షా మంచ్‌’’ పేరుతో గిరిజనులందరూ ఏకమై పెద్ద […]

Pazzhassi Raja – The Ferocious Rebel King whom even the British Revered!

 

Also known as Kerala Simham, the 18th-century warrior king continues to remain a revered hero in the state who fought for his citizens and didn’t bow down to the British until his last breath.

Along the banks of Kabini River in Mananthavady, the remains of a forgotten king, whose series of exploits against the British East India Company is quite literally the stuff legends are made of, lie in a lone memorial. Kerala Varma Pazhassi Raja is a name that seldom finds a place in the history books which throw light on the saga of the Indian struggle for independence—his heroic struggles against the British were never venerated or celebrated beyond the peripheries of Kerala. But for the people in the state, the 18th-century warrior king continues to remain a revered hero, and his stories of valour and indomitable spirit are what most Malayali children have grown up listening to. While India has witnessed the martyrdom of countless valiant men and women on its soil, the reason why Pazhassi is also known as Kerala Simham or the ‘Lion of Kerala’ is because the man managed to crush some of the most infamous native warlords and British generals, at a time when resistance against the tyranny of the colonial rule was yet to unfold.

One of the greatest victories of Pazhassi against the British was a 13-year-long war known as the ‘Cotiote War’ or the Kottayathe war.

Led by Arthur Wellesley, the first Duke of Wellington who was considered to be one of the world’s greatest generals for his triumphs against Napoleon Bonaparte in the Battle of Waterloo and the Marathas during the second Anglo-Maratha War, the British forces met with a humiliating defeat that they never forgot. However, to only cite this one episode from the man’s life would be a complete injustice to the Pazhassi Raja, the people’s king. Indeed, the entire premise for his resistance against the British forces erupted out of the tax-centred exploitation of the peasantry.

Born into the royal family of Kottayam as Kerala Varma in 1753, the reason why this young man came to be addressed as Pazhassi Raja can be traced to his hometown of Pazhassi, a village in Kannur district. His rise as a pensive yet resilient leader first came into prominence when he was made one of the de facto heads of state at the age of 21, after the kingdom of Malabar was usurped by the martial forces of Hyder Ali in 1773, following which the then incumbent king of Kottayam had to seek political asylum with the kingdom of Travancore. Although Pazhassi was the fourth prince in line for the succession to the throne, his nomination superseded many older royal contenders for this position; a decision which would prove to be historic for the kingdom, which also encompassed the erstwhile taluks of Kannur and Wayanad.

It was under Pazhassi’s leadership that the Kingdom won the war against Ali’s army and liberated the Thalassery fort after a long siege which lasted from 1774 to 1793. This was accomplished through a very calculated collaboration with the British and the implementation of the ‘pincer movement’ in their attack tactics that completely decimated Ali’s army. While Pazhassi’s only intention had been to safeguard his kingdom, the British were actually playing a double game with the intention of establishing the sole monopoly over the pepper trade, of which the centre point rested at port adjoining the Thalassery fort—the same location that Ali had his eyes set upon!

Unlike other parts of the country which were entirely under the British monarchy, the kingdoms of erstwhile Kerala had established strategic settlements with the former, according to which local rulers upheld their sovereignty but at a great personal cost. In this case, the cost was a significant stake in the lucrative pepper trade through political influence, and eventually levying taxes from the ordinary folk.

Sadly, by the time Pazhassi realised this treachery, the British had already struck a deal with his uncle Vira Varma and appointed him as the King of Kottayam. Later, Vira Varma relinquished all control of the trade to the colonists along with mercilessly wringing money from the peasantry to pay a tribute (tax) to the British. This interference in local governance by the British and their monopoly over the local economy didn’t infuriate Pazhassi as much as the exploitation of the common people did. When repeated warnings failed to reach the ears of the British echelons, Pazhassi decided to take things into his own hands.

And thus began the first show of resistance from Pazhassi and his people, who made sure that no tax was collected from Kottayam—something they managed to uphold for two years. Because of his refusal to abandon his people and successful war tactics earlier, Pazhassi had already earned respect from the people who offered him their firm support for all his decisions. However, the British couldn’t bear such an insult, and in 1796, they launched an attack at Pazhassi’s palace with a troop of 300 men. While Pazhassi and his men escaped this attack and found refuge in the thick forests of Wayanad, all of the royal treasuries were ransacked and seized by the British.

Thanks to the unconditional faith that Pazhassi had inspired within the locals, he was able to slowly build up an army of rebels from the region and strategically position camps across the woods in Wayanad which couldn’t be covered easily without insider knowledge. This one incentive was Pazhassi’s masterstroke that brought down an army of 1100 men led by Major Cameron in 1797. The British were completely dumbfounded and could not understand how a local Malabar king came to become such a thorn in their side, and consistently resist their demands.

The next four years continued to witness conflicts between both forces before the British finally came around. They struck a peace treaty with Pazhassi and appointed Ravi Varma, Pazhassi’s elder brother, as the king. All of their royal possessions were also handed back. However, the peace was short-lived. Following the death of Tipu Sultan, tensions and hostilities between the British and Kottayam kingdom began to spiral once again. After acquiring Mysore, the greedy eyes of British now rested on Wayanad, which they intended to annex with the former region. This time, the person up against Pazhassi was Major General Arthur Wellesley, the infamous commander, who was planning a coup to not just overthrow Pazhassi’s hold but also eliminate an elusive adversary, to bring the status quo in their favour.

The 13-year-long war, also known as the Cotiote war, between the two forces went on to gain monumental prominence in not just the historical annals of Kerala but the British as well. Pazhassi’s men managed to hold the fort quite efficiently, and for the first time, a ruthless commander like Wellesley who had never tasted failure before met with a squashing defeat and that too by a local ruler. However, the British had an ace up their sleeve—a new tactic that would prove to be Pazhassi’s Achilles heel. They reinstated the ‘Kolkars’, a native police force whose insider knowledge of the thick jungles and its ways would help the troops to finally capture Pazhassi.

Starting with a hunting spree of the rebels who were either arrested or killed in the attempts, they then slowly began wriggling out information on Pazhassi’s whereabouts. Around 100 sepoys and 50 officers were specifically ordained to capture Pazhassi and his retainers, and what a great general like Wellesley could not achieve was ironically nailed by the Kolkars, whose treachery finally sold out the people’s king.

On 18 November 1805, Pazhassi and his men were ambushed by the British troops at their campsite near a stream named Mavila. Following a long-drawn combat, the troops managed to take down Pazhassi for the first and the last time. However, even the British were deeply impressed by Pazhassi’s indomitable courage and the love that he had for his motherland and subjects. Out of respect, they cremated his body with full military honours at the same place where his memorial now stands. Let us remember the valiant Kerala Simham, one of the very first freedom fighters of India, who fought for his citizens and never bowed down to the British.