
గణపతి ముని ఆంధ్ర ప్రదేశ్లోని బొబ్బిలి సమీపంలోని కలవరాయిలో నవంబర్ 17, 1878 న జన్మించాడు. అతని తల్లిదండ్రులు నరసింహ శాస్త్రి మరియు నరసమాంబకు ముగ్గురు కుమారులు ఉన్నారు. గణపతి ముని రెండవవాడు. ఆయనది శ్రీ విద్యా దీక్షాపరుల కుటుంబం.
ఆయన పుట్టడానికి ఒక సంవత్సరం ముందు ఆయన తల్లి నరసమాంబ ఆంధ్ర ప్రదేశ్లోని అరసవల్లిలో సూర్య భగవానుడికి అంకితం చేయబడిన ప్రసిద్ధ ఆలయానికి వెళ్ళింది. సూర్య భగవానుడికి పూజలు చేసే పవిత్రమైన రోజు, రథ సప్తమి. స్వామిని సక్రమంగా ఆరాధించిన తర్వాత ఆమె రాత్రిపూట ఆలయంలో బస చేసింది. తెల్లవారుజామున ఆమెకు ఒక కల వచ్చింది, అందులో ఒక అతీంద్రియ సౌందర్యం కలిగిన స్త్రీ ఆలయం యొక్క వసారా నుండి ఉద్భవించి, చక్కగా మెరిసే కుండతో ఆమె వద్దకు వచ్చి, దానిని ఆమె చేతిలో పెట్టి అదృశ్యమైంది. ఇంటికి తిరిగి వచ్చిన తర్వాత ఆమె గర్భవతి అయింది.
తండ్రి నరసింహ శాస్త్రి గారికి కూడా ఒక అపూర్వ అనుభవం ఉంది. అతను నవంబర్ 1878లో వారణాసి క్షేత్రానికి వెళ్ళాడు. అతను ఆలయంలో గణపతి దేవత సన్నిధిలో ప్రార్థిస్తున్నప్పుడు, దేవత నుండి ఉద్భవించి అతనిలోనికి ప్రవేశించిన చిన్న పిల్లవాడిని చూశాడు. బనారస్లో నరసింహ శాస్త్రి ఈ దర్శనం చేస్తున్న సమయంలోనే అతని భార్య నరసమాంబ తన తల్లిదండ్రుల ఇంటిలో మగబిడ్డకు జన్మనిచ్చింది. తల్లిదండ్రులిద్దరికీ ఇచ్చిన ఈ శుభసూచకాల ప్రకారం ఈ బిడ్డ పుట్టింది. ఆ బిడ్డ తమకు ఆవిర్భవించిన మహా గణపతి అనే నమ్మకంతో తండ్రి ఈ కుమారుడికి గణపతి అని పేరు పెట్టారు.
గణపతి పూర్తిగా ఇంట్లోనే చదువుకున్నాడు. అతని తండ్రి, అతని పూర్వీకుల మాదిరిగానే, మంత్ర శాస్త్రాలు, జ్యోతిష్యం మరియు ఆయుర్వేదంలో మంచి పాండిత్యం కలిగి ఉన్నారు. యువ గణపతి ఈ విషయాలన్నింటినీ సులభంగా గ్రహించాడు. అతను తన పదవ సంవత్సరంలోనే పంచాంగాన్ని సిద్ధం చేయగలిగాడు.
గణపతి తన దైవత్వం గురించి స్పృహలో ఉన్నట్లు కనిపిస్తుంది. తరువాత అతను ‘ ఉమా సహస్రం ‘ మరియు ఇతర రచనలలో గణపతి దేవుని అంశగా , భాగముగా జన్మించానని వ్రాసాడు . “గణపతి మహిమ”లో తనకు మరియు గణపతి దేవునికి మధ్య ఉన్న గుర్తింపును — తన భౌతిక అస్తిత్వానికి మార్గనిర్దేశం చేసే స్ఫూర్తిని — అతను మరింతగా వ్యక్తం చేశాడు.
బాలుడిగా ఉన్నప్పుడు, అతను శాస్త్రీయ పద్యాలను అధ్యయనం చేయడం ముగించాడు. వ్యాకరణం మరియు కవిత్వ అధ్యయనానికి తనను తాను అంకితం చేసుకున్నాడు. అదే సమయంలో అతను వ్యాస మరియు వాల్మీకి రచనలను లోతుగా పరిశోధించాడు. అతను మహాభారతాన్ని పదేపదే చదివాడు. అతని దృక్పథం చాలా విస్తృతమైనది అవడంతో అతని మేధస్సు నిరంతరం లోతైన అవగాహనతో వికసించింది. పురాతన కాలంలో వలె, గణపతి తపస్సు మరియు మంత్ర జపం ద్వారా అపారమైన బలాన్ని మరియు శక్తిని పొందాలని కోరుకున్నాడు.
గణపతి ముని చిన్న వయస్సులోనే వివాహం చేసుకున్నప్పటికీ, 18 సంవత్సరాల వయస్సులో, భువనేశ్వర్ వంటి ప్రదేశాలలో నివసించి, తన తపస్సును ఆచరిస్తూ, ఒక పవిత్ర స్థలం నుండి మరొక పుణ్యక్షేత్రానికి బయలుదేరాడు. భువనేశ్వర్లో ఉన్నప్పుడు ఒక కలలో, గణపతికి ఒక స్త్రీ తన నోటిలో మరియు అతని నాలుకపై తేనెను పూయడం మరియు అదృశ్యమవుతున్నట్లు కనిపించింది. తరువాత, ముని స్వయంగా తన శిష్యులకు ఈ విషయాన్ని వివరించాడు. ఈ సంఘటన తర్వాత మాత్రమే అతను కవిత్వంపై పూర్తి పాండిత్యాన్ని పొందానని చెప్పాడు.
గణపతి కాశీలో ఉన్నపుడు బెంగాల్లోని ప్రసిద్ధ నవద్వీప నగరంలో సంస్కృత పండితుల మహా సభ జరుగుతుందని తెలుసుకున్నాడు. స్నేహితుల సలహా మేరకు పరిచయ పత్రం తీసుకుని నవద్వీపానికి బయలుదేరాడు. అక్కడ అతను తన పరిశీలకులను ఆశ్చర్యపరిచే విధంగా అప్రయత్నంగా తేలికగా సంస్కృత గద్యం మరియు కవిత్వంలో క్లిష్టమైన పరీక్షలలో ఉత్తీర్ణత సాధించాడు. ఆ పండిత సభ ఏకగ్రీవంగా అతనికి ‘కావ్యకంఠ’ (అంటే గొంతులో కవిత్వం ఉన్నవాడు) బిరుదును ప్రదానం చేశారు. అప్పుడు అతని వయస్సు 22 సంవత్సరాలు.
గణపతి ముని తన 25వ ఏట దక్షిణ భారతదేశానికి తిరిగి వచ్చాడు . కాంచీపురం నుండి 1903లో తపస్సు చేసేందుకు అరుణాచలానికి (తిరువణ్ణామలై) వచ్చాడు. ఆ సమయంలో అతను 1904లో వేలూరులో అధ్యాపక పదవిని స్వీకరించడానికి ముందు కొండపై ఉన్న శ్రీ రమణ మహర్షిని – అప్పుడు బ్రాహ్మణస్వామిగా పిలువబడేవారు – రెండుసార్లు సందర్శించాడు. తన సంఘటనా సామర్ధ్యం మరియు అయస్కాంత వ్యక్తిత్వం ద్వారా అతను మంత్ర జప శక్తితో విద్యార్థుల బృందాన్ని సేకరించాడు. దేశం యొక్క రుగ్మతలను నయం చేయడానికి ఆధ్యాత్మిక శక్తిని ఉత్పత్తి చేయడానికి బయలుదేరారు. నిజానికి, స్వామీ వివేకానంద మాదిరిగానే, వ్యక్తిగత రక్షణ కంటే జాతీయ సంక్షేమానికి ప్రాధాన్యత ఇవ్వాలనేది ఆయన దృఢ విశ్వాసం. అతను వెంటనే వేలూరులో తన ఉద్యోగానికి రాజీనామా చేసి, 1907లో అరుణాచలానికి తిరిగి వచ్చాడు. తన జీవితంలో ఈ దశలోనే బ్రాహ్మణస్వామి అనుగ్రహాన్ని పొందాడు.
అతను అప్పటికే మేధావి మరియు ఆధ్యాత్మిక దిగ్గజం అయినప్పటికీ, గణపతి ముని తన జీవిత లక్ష్యం ఇంకా సాధించబడలేదని బాధపడ్డాడు. అతను అకస్మాత్తుగా బ్రాహ్మణస్వామిని స్మరించుకున్నాడు, కొండపైకి తన నివాసానికి వెళ్లి ఉపదేశం కోసం ప్రార్థించాడు . ఈ సమావేశం కావ్యకంఠకే కాదు, ప్రపంచానికి కూడా తీవ్ర పరిణామం.
ముని 1907 నవంబర్ 18 వ తేదీన బ్రాహ్మణస్వామి నివసించిన విరూపాక్ష గుహ వద్దకు చేరుకున్నాడు. యువ ఋషికి సాష్టాంగ నమస్కారం చేస్తూ వణుకుతున్న స్వరంతో ఇలా వేడుకున్నాడు:
” నేను చదివినవన్నీ చదివాను. వేదాంత శాస్త్రాన్ని కూడా పూర్తిగా అర్థం చేసుకున్నాను. నా హృదయానికి తగినట్లుగా జపం చేశాను, అయినా నాకు తపస్సు అంటే ఏమిటో అర్థం కాలేదు కాబట్టి, తపస్సు యొక్క స్వభావాన్ని నాకు తెలియజేయమని” ప్రార్థించారు.
పదిహేను నిమిషాల పాటు శ్రీ రమణ మహర్షి మౌనంగా ముని వైపు చూశారు. అనంతరం ఆయన మాట్లాడారు: ” నేను అనే భావన ఎక్కడ పుడుతుందో చూస్తే, మనస్సు అందులో లీనమవుతుంది. అదే తపస్సు.” ఆ ఋషి మాటలు విని ఆ పండితుడు సంతోషంతో నిండిపోయి ఈ ఉపదేశం పూర్తిగా మూలమైనదని, బ్రాహ్మణస్వామి మహర్షి అని ప్రకటించాడు. ఆ తర్వాత బ్రాహ్మణస్వామికి భగవాన్ శ్రీరమణ మహర్షి అని పేరు పెట్టాడు కావ్యకంఠ గణపతిముని.
నవంబరు 18, 1907న శ్రీ మహర్షిని తన గురువుగా అంగీకరించిన తర్వాత గణపతి ముని తన గొప్ప భక్తి పురాణ శ్లోకం, ” ఉమా సహస్రం ,” ఉమా దేవిపై వేయి శ్లోకాలు, రచించాడు. అతను పేరు లేదా కీర్తి కోసం ఎన్నడూ రాయలేదు, కానీ తన ఆధ్యాత్మిక ఉల్లాసాల నుండి ప్రేరణ పొందిన తపస్సు యొక్క రూపంగా కవిత్వాన్ని రూపకల్పన చేశాడు. అతను మహర్షిని తనకు గురువుగా ఇచ్చినందుకు ఉమా దేవతకు కృతజ్ఞతగా “ఉమా సహస్రం” రచించాడు.
ఆధునిక కాలంలోని గొప్ప పండితులు అతని బహుముఖ ప్రజ్ఞ మరియు మేధ చూసి ఆశ్చర్యపోతున్నారు. ఎటువంటి అధికారిక పాఠశాల విద్య లేకుండా, హిందూ గ్రంధాలపై అతని అపారమైన పాండిత్యం, దోషరహిత జ్ఞాపకశక్తి మరియు దైవిక అంతర్ దృష్టి అతని ముఖంపై ప్రకాశించింది మరియు అతని రచనలు మరియు వక్తృత్వం ద్వారా ప్రవహించింది. అతను మానవులలో దేవుళ్లుగా ఉన్న ఋగ్వేద దార్శనీకుల యుగానికి చెందినవాడు.
గణపతి ముని ఒక గొప్ప తపస్వి, అతని జీవితంలో ఒక లక్ష్యం తల్లిన భారతమాతకు తన ప్రాచీన మహిమను పునరుద్ధరించడం. తమ కోసం విముక్తిని లక్ష్యంగా చేసుకున్న ఇతరుల మాదిరిగా కాకుండా, ఈ ప్రేరేపిత ఆత్మ తనకు మాత్రమే కాకుండా, దేశం కోసం మరియు దాని ద్వారా ప్రపంచ అభివృద్ధికి కూడా భగవంతుని అనుగ్రహాన్ని పొందాలని నమ్మాడు. ఆ పరిపూర్ణత కోసం అతను తన యవ్వనం నుండి తన జీవితంలో చివరి సంవత్సరాల వరకూ చాలా కఠినంగా తపస్సు చేసాడు.
శ్రీ గణపతి ముని తన 58వ ఏట జూలై 25, 1936న పశ్చిమ బెంగాల్లోని ఖరగ్పూర్లో తుదిశ్వాస విడిచారు. 1922లో అరుణాచలంలోని మామిడి గుహలో జరిగిన కపాలభేదాన్ని మన కాలంలో అనుభవించిన ఏకైక వ్యక్తి గణపతి ముని మాత్రమే. తీవ్రమైన తపస్సు ఫలితంగా, అతని తలలోని బ్రహ్మరంధ్రం చిట్లి కపాలం చీలిపోయింది.
రామకృష్ణ
More Stories
స్వామి సహజానంద
పళస్సీ రాజా కేరళ వర్మ
వేలు నాచియార్ (జన్మతిథి, జనవరి 03)